Επιμόρφωση εκπαιδευτικών στα νέα ΠΣ των Ξένων Γλωσσών

Όπως αναφέρει η Tomlinson (1999) στο βιβλίο της The Differentiated Classroom: Responding to the Needs of All Learners, οι μαθητές, σε μια τάξη διαφοροποιημένης διδασκαλίας Ξένων Γλωσσών, εργάζονται σε δραστηριότητες διαφορετικών επιπέδων πολυπλοκότητας και με διαφορετικές υποστηρικτικές σκαλωσιές από τον εκπαιδευτικό. Το μάθημα περιστρέφεται για όλους γύρω από το ίδιο θέμα αλλά η ολοκλήρωση των εργασιών απαιτεί από τον κάθε μαθητή διαφορετική ετοιμότητα ως προς τη χρήση της γλώσσας στόχου. Ένα τέτοιο παράδειγμα διαφοροποίησης αποτελεί το Διαβαθμισμένο Μάθημα (Τiered Lesson) όπου οι δραστηριότητες διατηρούν την ίδια εστίαση ως προς τους στόχους του μαθήματος αλλά  παρέχουν ποικίλες διαδρομές πρόσβασης και διαχείρισης της πληροφορίας ως προς το επίπεδο γλωσσομάθειας. Με τον τρόπο αυτό, οι μαθητές με διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες εργάζονται με τις ίδιες ιδέες και χρησιμοποιούν τις ίδιες δεξιότητες.

Πρέπει να σημειωθεί ότι σε ένα Διαβαθμισμένο Μάθημα οι μαθητές που βρίσκονται στο χαμηλό επίπεδο γλωσσομάθειας έχουν ανάγκη από εργασίες με πολύ συγκεκριμένα αποτελέσματα (κλειστά ερωτήματα) ενώ οι μαθητές που ανήκουν στο υψηλό επίπεδο μπορούν να ανταποκριθούν σε πιο αφηρημένες αναθέσεις δράσης (ανοιχτά ερωτήματα). Οι μαθητές του μεσαίου επιπέδου χρειάζονται ένα συνδυασμό κλειστών και ανοιχτών ερωτημάτων/δράσεων. Ωστόσο, ο εκπαιδευτικός φροντίζει όλες οι δραστηριότητες να έχουν την ίδια μαθησιακή αξία και ενδιαφέρον. Αν μία ομάδα δημιουργεί ταινία κάποια άλλη ομάδα μπορεί να δημιουργεί διαφήμιση ή ψηφιακή αφίσα χρησιμοποιώντας το ίδιο λεξιλόγιο. Πρόκειται για εξίσου ενδιαφέρουσες εργασίες για όλους.