Η θεωρητική βάση του ΕΠΣ-ξγ

3.1. Θεωρία Νέας Μάθησης

Η παιδαγωγική βάση του ΕΠΣ-ξγ βρίσκεται στη θεωρία της Νέας Μάθησης, σύμφωνα με την οποία η ικανότητα της μάθησης ενυπάρχει στη φύση του ανθρώπου. Η μάθηση συντελείται μέσω μιας αμφίδρομης σχέσης μεταξύ των ανθρώπων αλλά και βάσει της επίδρασης που ασκεί το περιβάλλον στον άνθρωπο. Επίσης, η μάθηση μπορεί να πραγματωθεί και μέσω της δράσης του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον. Κυρίαρχη θέση στη θεωρία της Νέας Μάθησης έχει η άποψη ότι η μάθηση εξελίσσεται μέσω μετασχηματισμών. Ο μαθητής καλείται να τροποποιήσει τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις, αντιλήψεις και πρακτικές τους αποκτώντας νέες εμπειρίες αλλά χρησιμοποιώντας τις παράλληλα ως βάση για την πρόοδό του. Με τον τρόπο αυτό «χτίζεται» ένα οικοδόμημα σε στέρεες βάσεις που του επιτρέπουν την περαιτέρω εξέλιξη.

Οι αρχές της Νέας Μάθησης είναι οι εξής:

1.       Για να εξοικειωθούν με το νέο οι μαθητές και να μπορέσουν την κατακτήσουν θα πρέπει να ξεκινούν από κάτι οικείο.

2.       Οι μαθησιακές/διδακτικές επιλογές πρέπει να είναι διαφανείς, ο τρόπος επίτευξής τους προγραμματισμένος και η απόδοση των μαθητών να παρακολουθείται με κριτήριο τους επιδιωκόμενους στόχους της διαδικασίας.

3.       Ο κάθε μαθητής έχει διαφορετικές ανάγκες και χαρακτηριστικά, αλλά και διαφορετικές εμπειρίες από τους υπόλοιπους και για τον λόγο αυτό το μάθημα θα πρέπει να προσαρμόζεται σε αυτά για να τα χρησιμοποιεί για την επίτευξη των στόχων. Αυτή η αρχή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η διδασκαλία θα πρέπει να περιλαμβάνει τεχνικές διαφοροποίησης, οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες των μαθητών και τις γνωστικές διεργασίες που οι μαθητές μπορούν να εκτελέσουν.

4.       Οι μαθητές θα πρέπει να μάθουν να χρησιμοποιούν ποικίλα μέσα και κανάλια επικοινωνίας και να μπορούν να επικοινωνούν σε ποικίλα κοινωνικά, πολιτισμικά και επαγγελματικά περιβάλλοντα. Καίρια συμβολή σε αυτό μπορούν να έχουν οι ΤΠΕ (neamathisi.com).